O Tytoniu
The tobacco plant belongs to the Solanaceae family, which also includes the potato, the aubergine, the tomato and the pepper. This annual – or sometimes pluriannual – crop has a straight stem 1-3 metres high, and elliptical or lanceolateleaves that contain mineral salts, sugars, proteins, resins, aromatic essences, volatile compounds and nicotine. The plant produces attractive cob-shaped blossoms, while the fruit is a capsule containing tiny brown seeds, round or elliptical in shape, which remain vital for 4-5 years in ordinary environmental conditions. Starting from the 16th century, the tobacco plant spread rapidly from America throughout the world, separating out into a host of different varieties, thanks to its excellent ability to adapt to different environments. Today tobacco is grown in a hundred or so countries, most of them in the developing world. The continents where tobacco farming is most widespread are Asia (especially China, India and Turkey) and America (the USA and Brazil), but the plant is also grown in Europe (in Italy, Greece, Bulgaria, Poland and Russia), Africa (Zimbabwe and Malawi) and Oceania (Australia and New Zealand).
Different results are obtained in each area, because the climate and the earth have a decisive role to play.
Historia Tytoniu
Tytoń został sprowadzony do Europy dopiero po odkryciu Ameryki, jednak rdzenni mieszkańcy Nowego Kontynentu palili tytoń już od bardzo dawna w celach rytualnych.
Więcej
Tytoń palono już w czasach starożytnych. W okresie prekolumbijskim palenie tytoniu było głęboko zakorzenione w zwyczajach, kulturze i rytuałach religijnych rdzennych grup etnicznych. Gdy Krzysztof Kolumb wraz ze swoją załogą dobili do wyspy San Salvador w 1492 r., zauważyli, że wielu tubylców trzyma w dłoni coś w rodzaju patyka podpalonego z jednej strony, podczas gdy oni sami wdychali dym z jego drugiej strony. W XVI wieku tytoń został sprowadzony z Nowego Świata do Europy. Pewnym jest, że po raz pierwszy zaczęto go uprawiać w ogrodach królewskich w Lizbonie w 1558 r., a francuski ambasador Jean Nicot wysyłał nasiona z Portugalii do Francji przed 1560 r.
Początkowo ta nowa „amerykańska trawa” wykorzystywana była głównie w celach medycznych, gdyż uważano, że leczy rozmaite dolegliwości, dlatego też stała się domeną aptekarzy. Tytoń wykorzystywano do zwalczania dżumy, wrzodów żołądka i infekcji płuc; wierzono, że owrzodzenia stają się mniej złośliwe po ich odymieniu, a tytoń cieszył się reputacją cudownego leku na próchnicę.
W XVII wieku przekonanie o właściwościach leczniczych tytoniu stopniowo zanikało i zaczęto go stosować dla przyjemności, w formie zależnej od statusu społecznego: żołnierze go żuli, oficerowie palili w fajkach, arystokraci przykładali do nozdrzy, aby delektować się aromatem. W XVIII wieku każdy mężczyzna z klasy średniej, który dążył do stania się prawdziwym dżentelmenem, musiał wyrobić w sobie nawyk wciągania tytoniu nosem, a misternie wykonane złote tabakierki stały się w dużej mierze symbolem statusu w tamtym okresie.
W pierwszej połowie XIX wieku w salonach w całej Europie niezwykle modne stały się cygara – pierwotnie palone wyłącznie przez Hiszpanów.
W tym wieku rozpowszechniło się także palenie papierosów, których popularność wzrosła w Europie po wojnie krymskiej, gdy żołnierze powrócili do domów z małymi papierowymi rurkami wypełnionymi tytoniem. Na początku papierosy wytwarzano ręcznie; dopiero w 1880 r. w Stanach Zjednoczonych wprowadzono pierwszą mechaniczną maszynę do skręcania papierosów.
Główne rodzaje tytoniu
Istnieje kilka rodzajów tytoniu, które różnią się pod kątem charakterystyki, warunków pogodowych potrzebnych do uprawy oraz sposobu przetwarzania liści po ich zebraniu.
Więcej
Trzema najbardziej powszechnymi typami tytoniu są Virginia, Burley i Oriental.
VIRGINIA
Nazwa tytoniu Virginia wywodzi się od nazwy stanu w Stanach Zjednoczonych, w którym Brytyjczycy zaczęli jego uprawę w 1612 r. Rodzaj ten należy do grupy suszonej ogniowo-rurowo, tj. liście suszy się strumieniem gorącego powietrza, i jest bardzo popularny ze względu na lekki, delikatny, aromatyczny smak i doskonałe spalanie. Uprawia się go na całym świecie: w Ameryce Północnej (Wirginia, Karolina Północna i Południowa, Georgia, Floryda i Alabama), Ameryce Południowej (Argentyna i Brazylia), Afryce (Republika Południowej Afryki, Zimbabwe, Malawi, Tanzania i Zambia), Azji (Indie, Pakistan, Filipiny, Korea Południowa, Tajlandia, Japonia i przede wszystkim Chiny), w Oceanii (Australia i Nowa Zelandia) oraz w Europie (Europa Wschodnia, Grecja i Włochy).
BURLEY
Tytoń Burley jest odmianą ciemniejszą od pozostałych, ponieważ jest suszona powietrzem, tj. liście suszy się na otwartym powietrzu do czasu, aż przybiorą barwę od jasno- do ciemnobrązowej. Smaki przypominają smak cygara. Rodzaj ten produkuje się głównie w Stanach Zjednoczonych, lecz także uprawiany jest w Europie, Azji, Afryce, Ameryce Środkowej i Południowej.
ODMIANY ORIENTAL
Wszystkie odmiany tytoniu Oriental są suszone na słońcu, tj. liście pozostawia się do wysuszenia na słońcu. Liście są zwykle małe o złocistożółtym kolorze, lecz mogą również występować liście ciemniejsze, w odcieniach od żółto-zielonego po brązowy. Te niesamowicie aromatyczne odmiany uprawia się głównie w strefach przybrzeżnych wschodniego regionu Morza Śródziemnego, Morza Egejskiego, Morza Marmara i Morza Czarnego.
Przepisy prawne
Wierzymy, że sektor tytoniowy powinien podlegać szeregowi przepisów i norm, które są w stanie jednocześnie zapewnić ochronę konsumentów i pogodzić różne powiązane z tym interesy.
Więcej
Tytoń uprawiają setki tysięcy rolników, a przemysł tytoniowy zapewnia miejsca pracy milionom osób. Wyroby tytoniowe stanowią towar konsumpcyjny podlegający najwyższym podatkom, tym samym będąc dla wszystkich krajów znaczącym źródłem dochodu. Pomimo powszechnej świadomości zagrożeń zdrowotnych, jakie niesie ze sobą palenie, na świecie jest dzisiaj około miliarda palaczy.
W oparciu o okoliczności opisane powyżej, choć produkcja i sprzedaż wyrobów tytoniowych stanowią źródło poważnych obaw dużego odsetka populacji, ich zdelegalizowanie zdaje się być nierealne.
Problem ten wymaga obiektywnego podejścia. Naszym zdaniem producenci tytoniu muszą prowadzić swoją działalność w sposób odpowiedzialny, podczas gdy rządy muszą starać się przyjąć zrównoważone ramy regulacyjne umożliwiające uwzględnienie potrzeb wszystkich zaangażowanych grup interesu: władz ds. zdrowia, ministerstw gospodarki, rolników, producentów tytoniu, konsumentów, osób niepalących. Potrzebna jest strategia mająca na celu zapobieganie i zniechęcanie do palenia, z ostrożnie ukierunkowanymi kampaniami skierowanymi do dzieci szkół podstawowych i starszych, terapią pomocniczą dla osób próbujących rzucić palenie, a także bardziej szczegółowymi, przejrzystymi informacjami odnośnie produktów dostępnych na rynku. Jednak równie ważne jest także należyte zwrócenie uwagi na możliwe skutki nadmiernie restrykcyjnych przepisów, które mogą przyczynić się do rozwoju czarnego rynku i sprzedaży podróbek lub nielegalnie importowanych wyrobów tytoniowych. Ryzyko związane z rozwojem nielegalnego rynku byłoby znaczące nie tylko pod kątem utraty przychodu z podatków, lecz przede wszystkim pod kątem zagrożenia dla bezpieczeństwa konsumentów z racji osłabienia ścisłych kontroli nakładanych na takie produkty przez spółki działające na legalnym rynku.